Corine schrijft

Je mooiste dag

Geplaatst op 16 februari 2020 door Corine / 0 Reacties

Je bent op zoek naar de liefde van je leven, onder het toezien van één miljoen tv-kijkers. Alles wat je voelt, denkt of zegt komt uitvergroot in beeld. Is dit de ultieme wanhoopsdaad of gewoon simpelweg hengelen naar aandacht? Wat het ook is, Nederland smult ervan. Gegadigden zijn er genoeg. Vijfendertighonderd hunkerende mannen en vrouwen hadden zich dit jaar ingeschreven voor het datingprogramma Married at first sight. Een programma met voor de deelnemers een hoog afbraakrisico, maar de aspirant kandidaten kunnen dat heel goed weten, want het is alweer het vijfde seizoen. Ze hopen dat op gebied van de liefde voor hen het tij eindelijk keert. Het is hopen tegen beter weten in, want slechts tien procent van alle gekoppelde paren is nog bij elkaar.

Door je kandidaat te stellen geef je aan dat je zelf geen kans meer ziet een potentiele geliefde tegen te komen. Nog nooit zijn de mogelijkheden tot sociaal contact zo groot en divers geweest als op dit moment, echter het schijnt velen niet te lukken een nieuwe partner te vinden. Ze geven de regie liever totaal uit handen en laten zich koppelen aan een partner die door wetenschappers uit de vakgebieden relatietherapie, psychologie en seksuologie, uitgekozen is. En dan niet eerst voorzichtig kennis maken bij een kopje thee of desnoods een stevige borrel, nee er gaat direct getrouwd worden. Dit is natuurlijk een verplichting, het stond gewoon in het contract dat je getekend hebt, maar het blijft toch fantastisch om te zien dat het bijna iedereen lukt hierbij stralend te glimlachen.

Verder lezen →

mens & samenleving

Hoogmoed is een zonde

Geplaatst op 15 februari 2020 door Corine / 0 Reacties

Met veel bombarie kwamen ze binnen. Zij zouden Nederland wel eens laten zien wat mode en stijl was. Met een serie winkels waar de klant echt koning was en het personeel ten alle tijden voor iedere wens klaar zou staan. Luxe zou het uitstralen, maar op een toegankelijke manier. Er zouden producten te koop zijn die nergens anders in Europa te krijgen waren. Wat zou Nederland een gelukkig land worden door de komst van deze Canadese warenhuisketen. Steden stonden te dringen om uitverkoren te worden. Wie zou een vestiging mogen verwelkomen? Selectie en ballotage gingen hand in hand. Wat hebben we ze verwend. Zij die ons met iets kwamen verblijden dat we niet voor mogelijk gehouden hadden.

Ze pakten groots uit. Bij de start openden filialen van hun warenhuisketen in tien grote steden. Later kwamen er nog zes bij. Ook Den Bosch behoorde tot de gelukkigen. Een aanwinst voor de stad, alleen al door het feit dat er weer leven kwam in het grote winkelpand midden in het centrum, dat niet lang ervoor door V&D in allerijl was verlaten. De verbouwing duurde lang. Wisselende quotes op de schuttingen die wat er binnen gebeurde verhulden, moesten ons enthousiast en vooral gretig houden. In september 2017 was het zover. De deuren gingen open.

Verder lezen →

mens & samenleving/televisie

Your Majesty, dear Elisabeth II,

Geplaatst op 14 februari 2020 door Corine / 0 Reacties

Dit had u waarschijnlijk niet aan zien komen. Het leek zo’n rustige tijd te worden. Ondanks uw leeftijd hebt u zelf nog alle touwtjes stevig in handen en eindelijk zijn ook William en Harry veilig onder de pannen. Dit hadden zorgeloze jaren kunnen zijn. Genietend van uw populariteit die alleen maar toe lijkt te nemen. Uw negentigste verjaardag was zowaar een echt volksfeest. Er kwam in deze dagen wel eens een donker wolkje langs, die wuifde u echter met een koninklijk gebaar hup, steeds ver van u vandaan.

Niet elke situatie laat zich echter zomaar terzijde schuiven. U wist het, foute vrienden had uw tweede zoon zijn hele leven al. En van vrouwen afblijven is hem nooit gelukt, daar had hij ook geen rolmodel voor in zijn jeugd. Dat hij na de toch al pijnlijke onthullingen vanuit Amerika zichzelf in het interview op de BBC zo in de nesten zou werken, kon u niet hebben voorzien. Dan had u er zeker een stokje voorgestoken. Ondanks dat hij geldt als uw favoriet, moest u hem laten vallen en hem zijn bevoorrechte positie ontnemen. Het moet als moeder pijn gedaan hebben, maar zoals u zelf steeds zegt, het koningschap gaat boven alles.

En net toen u dacht dat eindelijk de rust was weergekeerd sprongen Harry en Meghan in één keer uit het gelid. Vanuit Frogmore Cottage werd een bericht de wereld in gestuurd dat ze niet meer mee willen doen in het koninklijk bedrijf. Dit terwijl u ze zo had gevraagd er eerst eens goed met u over te praten. Een kopje thee, dacht u, lost vaak bijna alle problemen op. Maar nee, die verdomde smartphones ook, ze kunnen er niet van afblijven. En zo rolde u in het volgende crisisberaad met de familie.

Verder lezen →

boeken

Mijn leven

Geplaatst op 13 februari 2020 door Corine / 0 Reacties

Ik was niet altijd wie ik nu ben. Vroeger leefde ik met de seizoenen. Ik veranderde steeds van vorm. De wind en de regen waren mijn vrienden. Ik had het prima naar mijn zin. Maar anderen besloten dat het voor mij tijd was voor een nieuw leven. Een compleet ander bestaan. Op een dag kwamen er stoere mannen met grote zagen die een angstaanjagend geluid maakten. Ik viel.

Toen ik weer bij kwam was ik kleiner en lichter. Je kon me zo in je hand houden. Mijn rug was recht geworden en mijn buitenkant hard. Eerst was ik nog een onbeschreven blad. Maar dat veranderde al snel. Ik werd gevuld met letters en kennis. Langzaamaan voelde ik me er goed bij. Er lag vast nog een belangrijke taak op mij te wachten.

Even later belandde ik in een doos, daar ontmoette ik een flink aantal soortgenoten. Er bleken nog veel meer exemplaren zoals ikzelf te zijn. Nou niet helemaal. Sommige hadden een deukje of waren een beetje gescheurd. Dat vond ik erg voor ze, toen wist ik nog niet dat dit het voorland voor velen van ons zou zijn. Strak opgestapeld lagen we naast en op elkaar. De doos ging dicht. Ik wachtte af. De doos kwam in beweging, hij schudde , werd gesleept en weer opgepakt. Dit ging zo een hele tijd door. Na een harde dreun ging hij plotseling open. Door het gat werden twee handen met gelakte roze nagels naar binnengeschoven. Ze pakten me stevig vast en zette mij naast allemaal soortgenoten op een houten plank. Maar deze exemplaren leken niet op mij. Iedereen had een andere kleur, sommigen hadden zelfs een foto op zich. Nu zag ik dat ze allemaal ook letters aan de buitenkant hadden. Zou dat bij mij ook zo zijn?

Verder lezen →

boeken

Annie M.G. Schmidt voor en over kinderen

Geplaatst op 12 februari 2020 door Corine / 0 Reacties

De gedichten van Annie M. G. Schmidt hebben mijn jeugd kleur gegeven. Ik was en ben nog steeds een enorme fan van haar werk, met name van haar gedichten voor kinderen. Al heel jong werd ik voorgelezen uit de pocket Dikkertje Dap. Een bundeling van meer dan vijftig van haar populairste gedichten. Vooral als ik ziek was, werd er veel voorgelezen en omdat je toen nog gewoon alle kinderziektes kreeg, kwam dit geregeld voor. Ik genoot ervan. Ik kon daarna nog lange tijd bij de illustraties wegdromen. Toen ik zelf kon lezen, gingen de boekjes een nog belangrijkere rol spelen. Ik las ze zo vaak als ik kon. Ik denk nu dat ik mezelf qua leesniveau wat beter voor deed dan wat het werkelijk was, want als je net kunt lezen lijkt het hele verhaal van Dikkertje Dap wel wat hoog gegrepen. Maar het scheelt enorm als je het eigenlijk gewoon al uit je hoofd kent.

Ik kreeg uiteindelijk vier van haar boekjes en was er heel zuinig op. Mijn favoriet was het titelgedicht uit de bundel Vingertje Lik. Vingertje Lik was de naam van een ondeugend prinsesje dat de hele dag overal van snoepend, door het paleis liep. Op een dag ziet ze tot haar genoegen dat er in de keuken allerlei lekkers klaarstaat voor het Paasdiner van die avond en er is niemand te zien. Ze neemt een flinke lik uit de kom met taartbeslag, verliest haar evenwicht en belandt in de kom. Iedereen vraagt zich de hele dag af waar ze gebleven is, maar niemand in het paleis weet iets. Tot het moment dat ’s avonds de taart opgediend wordt en er een huilend geluid vanuit de taart lijkt te komen. Jawel hoor, daar is ze dan. Het duurde nog jaren voordat ik me ging afvragen hoe dat nu gegaan was met het bakken van de taart. Maar Annie was in haar gedichten altijd heel stellig en overtuigend, als zij het zo opschreef, dan ging ik moeiteloos in haar gedachtegang mee. De vier pockets heb ik nog steeds. Zelfs het plakband waarmee ze steeds opgelapt zijn heeft zijn beste tijd gehad. Maar ze staan nog steeds gezusterlijk naast elkaar in mijn boekenkast. Soms herlees ik ze nog wel eens.

Verder lezen →